Χώρος και χρόνος… Διαστάσεις του σύμπαντος και της ζωής. Διαρκώς θέλουμε να μεγαλώνουμε το χώρο που μας ανήκει και να παρατείνουμε το χρόνο διάρκειάς μας στη γη και κατ’ επέκταση τις σχέσεις μας. Δυστυχώς αυτές οι διαστάσεις στις σχέσεις λειτουργούν διαφορετικά. Δεν ξέρω το γιατί, ίσως γιατί οι άνθρωποι είμαστε πολύπλοκα και πολυδιάστατα όντα, ίσως γιατί οι σχέσεις είναι περίπλοκες, ή ίσως επειδή απλά εμείς τα περιπλέκουμε όλα διότι όπου υπάρχει συναίσθημα δεν μπορούμε να σκεφτούμε λογικά.
Βλέπεις στις σχέσεις σου όσα πιο πολλά νιώθεις για κάποιον, όσο πιο πολύ τον θες και τον αγαπάς, τόσο περισσότερο κοιτάς να μειώσεις το χώρο μεταξύ σας. Χαραμάδες μικρές σας κρατάνε σε απόσταση, κι εσύ παλεύεις να τις εξαφανίσεις. Και τι γίνεται με το χρόνο; Ο χρόνος μακρυά από τον άνθρωπο σου όσο μικρός κι αν είναι σου φαίνεται αντίστοιχος του αιώνα και το μόνο που ποθείς είναι να το μικρύνεις όσο το δυνατό περισσότερο. Κυνηγάς διαρκώς το χρόνο και εύχεσαι οι ώρες και τα λεπτά που βρίσκεσαι μακρυά του να εκμηδενιστούν. Ξέρεις πως δε γίνεται αλλά για κάποιο λόγο το ελπίζεις. Δημιουργείς παραπάνω ώρες στη μέρα, αλλάζεις και προσαρμόζεις τη ζωή σου γύρω από εκείνον τον άνθρωπο που τόσο ποθείς και αγαπάς.
Όμως κάπου εκεί συνειδητοποιείς ότι πνίγεσαι! Τόσες προσπάθειες ώστε εσύ κι εκείνoς να γίνεται ένα, και ξαφνικά ασφυκτιάς! Και δεν ξέρεις ούτε το γιατί, ούτε το πώς έγινε αυτό. Και μπερδεύεσαι πιο πολύ. Και πονάς. Και ξαφνικά ζητάς το χώρο σου, το χρόνο σου. Μεγαλώνεις τις αποστάσεις που σας χωρίζουν και παρατείνεις το χρόνο παραμονής σου μακρυά του. Και τον πληγώνεις. Και εσύ πληγώνεσαι παραπάνω! Δε θέλεις να πονάει και πόσο μάλλον η αιτία του πόνου του να είσαι εσύ. Κι αυτό σε κομματιάζει, αλλά αντί να γυρίσεις κοντά του νιώθεις την ανάγκη να φύγεις μακρυά και όλο αυτό δημιουργεί μεταξύ σας ημίμετρα. Τη μία μέρα απομακρύνεσαι και την άλλη βρίσκεστε μαζί γιατί πεθαίνεις στην ανάγκη να τον δεις και να τον νιώσεις δικό σου ξανά.
Όμως εγώ σε ρωτάω. Πώς ξεκινάει όλο αυτό; Πώς μπορείς να πνίγεσαι από εκείνον που σε αγαπάει και αγαπάς; Σε πνίγει η αγάπη ή σε τρομάζει το πόσα πολλά μπορείς να νιώσεις τελικά; Διότι μπορεί να μην ξέρω πολλά, αλλά γνωρίζω τα εξής: άμα αγαπάς και θες κάποιον, δε θες χώρο και χρόνο μακρυά του! Θες μηδέν χώρο μεταξύ σας και παραπάνω χρόνο κοντά του!
~Γεωργία Καγιάννη
