Τραύμα Ψυχής

Κάνοντας µια αναδροµή στους προγόνους µας και συγκεκριµένα στον Ιπποκράτη, θα βρούµε πως ακόµη και εκείνη την εποχή στο κέντρο των διερευνήσεων ήταν και το κοµµάτι της ψυχής.

Ο Ιπποκράτης έλεγε ότι κάθε νόσος ξεκινά πρώτα από την ψυχή και µετά καταλήγει στο σώµα. Και πριν αποφασίσουµε ποια θεραπεία θα ακολουθήσουµε για το σώµα, πρέπει πρώτα να έχουµε θεραπεύσει το τραύµα της ψυχής. Ο Ιπποκράτης συνέδεσε την ψυχή µε το σώµα. Δυο κοµµάτια που για κάποιους µπορεί να είναι ξεχωριστά αλλά συνδέονται άρρηκτα µεταξύ τους, διότι και τα δυο µαζί ολοκληρώνουν τον άνθρωπο. Αν κάποιο από τα δύο είναι σε ανισορροπία επηρεάζεται το άλλο. Για παράδειγµα όταν κάποιος έχει υψηλό πυρετό, το µέτωπό του είναι ζεστό και όλο το σώµα του, η διάθεσή του αλλάζει, οι σκέψεις και τα συναισθήµατά του αλλάζουν.
Δεν κάνει ευχάριστες σκέψεις και δε βιώνει ευχάριστα συναισθήµατα, όπως µπορεί να βίωνε σε µια κατάσταση χωρίς τον πυρετό. Με άλλα λόγια, όταν το σώµα, ο οργανισµός βρίσκεται σε αναταραχή, και το ψυχικό κοµµάτι επηρεάζεται και αναστατώνεται.

Πολλές φορές αντιλαµβανόµαστε να επηρεάζεται το σώµα µας, έπειτα απο µια έντονη ψυχοσυναισθηµατική κατάσταση που βιώσαµε, έντονο άγχος, µια απώλεια, ένας χωρισµός, µια απροσδόκητη αλλαγή στον εργασιακό µας χώρο κτλ. Έπειτα από διάφορες έντονες συναισθηµατικές και ψυχικές καταστάσεις παρατηρούµε πως και το σώµα µας αντιδράει. Λειτουργεί και εκείνο αυτορυθµιστικά, ώστε να επανέλθει η λειτουργικότητα στα φυσιολογικά επίπεδα, σε αυτά που είχε συνηθίσει. Να έρθει και πάλι η ισορροπία. Τελικά στο κέντρο των αναζητήσεων ήταν και εκείνη την εποχή και η φροντίδα της ψυχής, της ψυχικής υγείας των ανθρώπων.

Φτάνοντας στο σήµερα, όλο και περισσότεροι άνθρωποι φροντίζουν τα τράυµατα της ψυχής τους. Ξεκινούν θεραπεία και ξεκινούν ένα γεµάτο και όµορφο ταξίδι προς την αυτογνωσία. Ξανασυστήνονται µε τον εαυτό τους και µε τον κοινωνικό τους περίγυρο. Στην πορεία του µοναδικού ταξιδιού αυτού, τα τραύµατα ψυχής φροντίζονται και η υγεία ψυχική και σωµατική του ¨ταξιδιώτη¨αναπτερώνεται.

Κάθε άνθρωπος έχει τα δικά του τραύµατα και τα κουβαλάει, και τα διαχειρίζεται όσο καλύτερα µπορεί, βέβαια υπάρχουν στιγµές που το βάρος αυτό είναι ασήκωτο. Τότε είναι ωφέλιµο να ζητήσει βοήθεια από τους ειδικούς (ψυχολόγους, ψυχοθεραπευτές κτλ). Το να ζητάς βοήθεια δεν σε κάνει αναγκαστικά και άρρωστο, αλλά έναν άνθρωπο υγιή και έτοιµο να βρει λύση σε οτιδήποτε τον απασχολεί.

Κλείνοντας, το συµπέρασµα που εξάγεται είναι πως ο άνθρωπος από την εποχή του Ιπποκράτη ακόµη, έψαχνε και ενδιαφερόταν για τον δρόµο της αυτογνωσίας. Ένας δρόµος µακρύς, γεµάτος σε γνώση και εµπειρίες και όπως φαίνεται πολλών ετών.

Αποστολία Ευρ.Χαρµάνη MA, MSc , PhD(c)
Συνθετική ψυχοθεραπεύτρια – Σύµβουλος Ψυχικής Υγείας

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ