Σ’ αυτούς που σε περιμένουν

Κάποιοι σε θεωρούν δεδομένη.

Πιστεύουν πως ό,τι και να γίνει εσύ θα είσαι εκεί.

Για να τινάξεις τη σκόνη της θλίψης

που για χρόνια έχει καθίσει στα παλιά φθαρμένα παλτό τους.

Θα είσαι εκεί να πλένεις τις πληγές που άφησαν στις ψυχές τους

τα θεριά που θεωρούσες φίλους, συγγενείς και αγαπημένους.

Θα είσαι εκεί να βάζεις κόκκινο στα χείλη

που ξεράθηκαν από πίκρα.

Θα είσαι εκεί,

να φοράς γάντια στα χέρια που πάγωσαν

από το κρύο της άδειας νύχτας.

Θα είσαι εκεί να λούζεις

τα άλουστα μαλλιά τους

που η απόγνωση τα έμπλεξε.

Ίσως, πάλι, περιμένουν να ακουμπήσουν επάνω σου

όλη την ασχήμια της ζωής τους.

Έτσι έμαθαν,

έτσι τους έμαθες,

έτσι σε έβλεπαν,

έτσι τους ένιωθες.

Και μετά τι γίνεται;

Όταν η σκόνη φύγει από τα φθαρμένα παλτό,

όταν καθαρίσουν οι πληγές της ψυχής

με τη δική σου φροντίδα;

Τι γίνεται μετά;

Όταν το κόκκινο κραγιόν μαθαίνουν

να το βάζουν για λίγο μόνοι τους

και η γλύκα ακουμπά προσωρινά στα χείλη;

Όταν τα χέρια ζεσταίνονται από τα δικά σου χέρια

που έγιναν γάντια να ζεστάνουν τις κρύες νύχτες τους;

Τι γίνεται μετά;

Θα συνεχίσεις να ξεπλέκεις τα άλουστα μαλλιά τους,

θα ντυθείς στην ασχήμια της ζωής τους;

Και εσύ που είσαι;

Ζεις τη δική σου ζωή ή τις ζωές των άλλων;

Και αν η πόρτα ανοίξει και σε τυφλώσει το φως του ουρανού;

Και αν έξω περιμένουν ένα χαμόγελό σου;

Θα βγεις ή θα περιμένεις μήπως και σε ζητήσουν αυτοί

που ξέχασαν ότι τους γιάτρεψες,

τους καθάρισες και τίναξες τις σκόνες τους;

Όχι φίλη μου, έξω. Εκεί είναι η ζωή σου.

Εκεί, σ’ αυτούς που δεν σου ζήτησαν

σ’ αυτούς που τους αρέσει ένα χαμόγελό σου.

Σ’ αυτούς που σου λένε να πας για καφέ ζεστό και κέικ.

Σ’ αυτούς να πας.

Καθαρούς θα τους βρεις

χωρίς πληγές και με μαλλιά λουσμένα.

Χωρίς σκόνη στα ρούχα

μα άσπρο πουκάμισο θα φορούν

και κόκκινο στα χείλη κραγιόν.

Και αν σε ρωτήσουν γιατί

-θα το κάνουν, να είσαι σίγουρη-

σίγουρη, απάντησέ τους

πως ο χρόνος ήταν πολύς

μέχρι να μάθουν τι ήσουν.

Ποια ήσουν.

Μέχρι να σε γνωρίσουν πράγματι,

κάποιοι άλλοι ήταν εκεί και σε περίμεναν.

Σ’ αυτούς να μένεις.

Σ’ αυτούς που σε περίμεναν.

Δέσποινα Χερουβείμ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ