Ντίνος Χριστιανόπουλος: Τρία αγαπημένα ποιήματά του

Ο Ντίνος Χριστιανόπουλος ή κατά κόσμος Κωνσταντίνος Δημητριάδης, γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 20 Μαρτίου 1931 και ήταν γιος προσφύγων από την Ανατολική Θράκη. Κατάφερε να φοιτήσει στο τμήμα Φιλολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και πήρε πτυχίο του Τομέα Κλασικών Σπουδών.

Η πρώτη του ποιητική συλλογή κυκλοφόρησε όταν ο ίδιος ήταν 19 ετών και λεγόταν “Η εποχή των ισχνών αγελάδων”, ενώ σε ολόκληρο το έργο του είναι εμφανείς οι επιρροές του από τον Κ.Π. Καβάφη και τον Έλιοτ.

Πολλοί καλλιτέχνες μελοποίησαν τους στίχους του Ντίνου Χριστιανόπουλου. Μερικοί εξ’ αυτών είναι ο Μάνος Χατζιδάκις, ο Σταύρος Κουγιουμτζής και ο Διονύσης Σαββόπουλος.

Κατά τη διάρκεια της ζωής του απέρριψε δύο φορές τιμητικές διακρίσεις, με πρώτη αυτή κατά την περίοδο της δικτατορίας, όταν αρνήθηκε να παραλάβει βραβείο για το έργο του «Ο Χιλιαστής». Το 2011 αρνήθηκε να παραλάβει το Μεγάλο Βραβείο Γραμμάτων για το σύνολο του έργου του, απορρίπτοντας το με την εξής φράση:

«Είμαι εναντίον της κάθε τιμητικής διάκρισης απ’ όπου κι αν προέρχεται. Δεν υπάρχει πιο χυδαία φιλοδοξία από το να θέλουμε να ξεχωρίζουμε».


Ενός λεπτού σιγή

Εσείς που βρήκατε τον άνθρωπό σας
κι έχετε ένα χέρι να σας σφίγγει τρυφερά,
έναν ώμο ν’ ακουμπάτε την πίκρα σας,
ένα κορμί να υπερασπίζει την έξαψή σας,

κοκκινίσατε άραγε για την τόση ευτυχία σας,
έστω και μια φορά;
είπατε να κρατήσετε ενός λεπτού σιγή
για τους απεγνωσμένους;

Η Θάλασσα

Ἡ θάλασσα εἶναι σὰν τὸν ἔρωτα:
μπαίνεις καὶ δὲν ξέρεις ἂν θὰ βγεῖς.
Πόσοι δὲν ἔφαγαν τὰ νιάτα τους –
μοιραῖες βουτιές, θανατερὲς καταδύσεις,
γράμπες, πηγάδια, βράχια ἀθέατα,
ρουφῆχτρες, καρχαρίες, μέδουσες.
Ἀλίμονο ἂν κόψουμε τὰ μπάνια
Μόνο καὶ μόνο γιατί πνίγηκαν πεντέξι.
Ἀλίμονο ἂν προδώσουμε τὴ θάλασσα
Γιατὶ ἔχει τρόπους νὰ μᾶς καταπίνει.
Ἡ θάλασσα εἶναι σὰν τὸν ἔρωτα:
χίλιοι τὴ χαίρονται – ἕνας τὴν πληρώνει.

Βρόχος

Τώρα ποὺ σ᾿ ἔχω διαγράψει ἀπ᾿ τὴν καρδιά μου,
ξαναγυρνᾷς ὅλο καὶ πιὸ πολὺ ἐπίμονα,
ὅλο καὶ πιὸ πολὺ τυραννικά.
Δὲν ἔχουν ἔλεος τὰ μάτια σου γιὰ μένα,
δὲν ἔχουν τρυφερότητα τὰ λόγια σου,
τὰ δάχτυλά σου ἔγιναν τώρα πιὸ σκληρά,
ἔγιναν πιὸ κατάλληλα γιὰ τὸ λαιμό μου.

Πηγή: https://www.neolaia.gr

https://toperiodikomou.gr


ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ