Η μεγαλύτερη επιθυμία του ανθρώπου από νεογνό ακόμη, είναι να μεγαλώσει. Και το επιχείρημα σε αυτόν τον τόσο διαδεδομένο, βαρύ πόθο, είναι πως όταν μεγαλώνεις μόνον τότε μπορείς να κατορθώσεις πράγματα, να ζήσεις καταστάσεις, αρά τότε αρχίζεις και να ζεις. Βέβαια, καθώς περνούν τα χρόνια, πρωταγωνιστεί η αντίθετη οπτική που ισχυρίζεται πως καλύτερη ηλικία από τη βρεφική, δεν υπάρχει!
Ευλογία να μεγαλώνεις, να μεγαλώνουν οι εμπειρίες σου, να αυξάνονται τα λάθη και τα πάθη σου, να μεγαλώνει η αγάπη σου, να διορθώνεσαι από το φίλο σου το χρόνο, που διαπερνά μέχρι και το κορμί σου, γεμίζοντάς σε σημάδια που αποκαλύπτουν τα χρόνια σου, τις δυσκολίες σου, τις ευκολίες σου. Ευλογία να μεγαλώνεις, γεμίζοντας τον εαυτό σου με χίλιους δυο τίτλους, όπως εκείνον τους γονιού, του παππού και της γιαγιάς, εκείνον του θείου, της αδελφής και του αδελφού, τον τίτλο που μια ψυχή θα στηριχτεί σε σένα και τότε μόνον θα συνειδητοποιήσεις πως για σένα τώρα αρχίζει η ζωή.
Ευλογία να μεγαλώνεις και να γελάς,
να μεγαλώνεις όμως και να κλαις, να μεγαλώνεις και να αντιλαμβάνεσαι πως όλα για κάποιο λόγο γίνονται, τον οποίο δεν έχει νόημα να τον μάθουμε, όσο και αν εμείς επιμένουμε, τόσο περίεργοι που είμαστε, ευλογία μέσα από εσένα να μαθαίνουν οι νεότεροι, να θαυμάζουν, να μιμούνται, να παίρνουν όσα εσύ τώρα τους δίνεις με ευκολία, ή με δυσκολία, δεν έχει σημασία, το ζήτημα είναι ότι τους δίνεις.
Ευλογία να μεγαλώνεις και να συνειδητοποιείς πως το εγώ σου κάποια στιγμή γίνεται τόσο μικρό όσο το βρέφος που κατάφερες να φέρεις στη ζωή, πως τα πάντα αλλάζουν, πως είμαστε εφήμεροι, πως η ριμάδα μία φορά μας δίνετε. Άπαξ μου λέμε. Ευλογία να μεγαλώνεις και να μη θέλεις να γυρίσει ο χρόνος πίσω, παρά μόνο για να φέρεις τις αναμνήσεις στο μυαλό προκειμένου να τις διηγηθείς, ευλογία να μεγαλώνεις και αντί να σου διαβάζουν βιβλία, να διαβάζεις βιβλία.
Ευλογία να μεγαλώνεις νιώθοντας άνθρωπος μέσα σε τούτη την προσωρινότητα, νιώθοντας γεμάτος, σβήνοντας με λαχτάρα κάθε χρόνο τα κεράκια σου μηδενίζοντας το κοντέρ, με σκοπό να το ξανά γεμίσεις. Ευλογία είναι προτού κοιμηθείς να είσαι ήσυχος πως δε σταμάτησες ποτέ να ζεις. Αρά τώρα μεγάλος που είσαι, γνωρίζεις πρώτος πως ευλογία είναι να μεγαλώνεις…!
~Εβελίνα Πρεβέντη
