Γιαγιά ή αλλιώς μάνα όλων μας, είσαι το πιο αληθινό σ’ αγαπώ που προς μεγάλη μου ντροπή ποτέ δε σου το αποκρίθηκα, απασχολημένη πάντα με κάτι και ποτέ με τίποτε τόσο ουσιαστικό όσο αυτό…
Απ’ την άλλη, το δικό σου σ’ αγαπώ, είναι από εκείνα που τα βιώνω καθημερινά μέσα από τη φροντίδα σου, το χάδι σου, το γέλιο σου, την καλή σου κουβέντα, το φαγητό σου, τα χατίρια σου. Από τη ζεστασιά του σπιτιού σου που εξασφαλίζεται από τη ζεστασιά που αναβλύζει από μέσα σου. Από τα κεντητά σου, τα λουλούδια σου, το νοικοκυριό σου, την προίκα σου.
Γιαγιά, σ’ ευχαριστώ για τις στιγμές που με κράτησες, με άντεξες, με προστάτευσες, με μάλωσες και για εκείνες που υπερήφανη δεν ξανά υπήρξες. Για τις ατελείωτες ιστορίες σου, που ποτέ δεν τις πίστεψα γιατί ένιωθα πως γεννήθηκες στα εξήντα και πως δεν έχεις ζήσει τίποτα απ’ όλα αυτά, για τα αμέτρητα παραμύθια σου προκειμένου να με πάρει ήρεμα ο ύπνος, για την κουβέρτα που μου έριχνες τα ξημερώματα για να μην κρυώνω, για τα πολλά δώρα σου που μένουν αναλλοίωτα στη μνήμη, όπως το πρώτο μου ποδήλατο και η προσπάθειά μου να το διευθύνω, για την παρουσία σου σε όλα.
Γιαγιά μπράβο σου, γιατί πάντα έχεις μια ευγένεια που τους αφοπλίζει όλους, ένα θράσος που σε ξεχωρίζει, ένα χέρι για όποιον το χρειάζεται. Μπράβο σου για την γενναιότητά σου να μεγαλώσεις παιδιά και εγγόνια μόνη σου, μπράβο σου που δεν έχει κανείς να σου προσάψει τίποτε αρνητικό.
Γιαγιά συγγνώμη, για τις στιγμές που υπήρξα απότομη, που σε λύγισα, που σε πείσμωσα, που ξέσπασα πάνω σου ενώ ήσουν η μόνη που δε μου έφταιγε. Συγγνώμη για το χρόνο που σου αφιέρωσα, γιατί τώρα αντιλαμβάνομαι πόσο λίγος ήταν. Συγγνώμη, που δε σε βοήθησα ποτέ να ποτίσουμε τα λουλούδια και συγγνώμη που δεν κατάλαβα ποτέ πόσο σημαντικά είναι για σένα.
Γιαγιά να ξέρεις, πως είμαι περήφανη, πως σε καμαρώνω, πως χαίρομαι να περπατάμε μαζί. Να ξέρεις πως είσαι μια αληθινή αρχόντισσα, μια γλυκιά αυθεντία, μια περήφανη γυναίκα που όσες φορές και αν έπεσες κατάφερες να σηκωθείς.
Γιαγιά, εύχομαι κάποια στιγμή να καταφέρουμε να ποτίσουμε όλο το μπαξέ σου, να νιώσω τον παλμό σου. Εύχομαι, να πάρω τον δυναμισμό σου, την αποφασιστικότητα σου, την ανεξαρτησία σου, τη λεπτότητά σου. Την ομορφιά σου, την αιώνια φρεσκάδα σου. Και να ξέρεις πως εύχομαι να κάθεσαι στην πολυθρόνα σου για πολλά πολλά χρόνια ακόμη…!
Εβελίνα Πρεβέντη
