ΙΣΙΔΩΡΕΙΟ ΙΔΡΥΜΑ ΕΡΜΟΥΠΟΛΗΣ ΣΥΡΟΥ…«ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ «

Ισιδώρειο Ίδρυμα Ερμούπολης Σύρου… 163 χρόνια κοσμεί και απαλύνει τον πόνο και την αγωνία πολλών οικογενειών, φροντίζοντας για τη μόρφωση και την αποκατάσταση των παιδιών που φιλοξενεί. Ένα κτίριο επιβλητικό, αρχοντικό, γεμάτο γνώση που αντικρίζοντάς το, σου δημιουργεί το αίσθημα της ασφάλειας, της αγάπης, του σεβασμού, γνωρίζοντας πως η αγκαλιά του είναι τεράστια για κάθε παιδί που διψά για μάθηση, για ένα σκαλοπάτι παραπάνω… 

Πρόκειται για ένα ανήσυχο πνεύμα, για μια δημιουργική δύναμη που προσπαθεί να κατασκευάσει εκ νέου έναν κόσμο καλύτερο μέσα από την υποκριτική και τη σκηνοθεσία. Η Ελένη Ευθυμίου, ρισκάρει, σχεδιάζει και πραγματοποιεί. Τώρα, η σκηνοθετική ματιά της στρέφεται στον Πινόκιο, μια παιδική παράσταση, που πραγματοποιείται στο αμφιθέατρο της Δημοτικής Πινακοθήκης Λάρισας. Μία παράσταση που απευθύνεται σε μικρά και ‘μεγάλα΄ παιδιά, καθώς πρόκειται για ένα κείμενο με πολλούς συμβολισμούς και πολύ όμορφα νοήματα που μπορεί να τροφοδοτήσει ένα νέο άνθρωπο με σκέψεις και με χρήσιμα ερωτήματα για τη ζωή…

Πρόκειται για μία επιχειρηματία στη Λάρισα, γνωστή για την αγάπη της στα κοσμήματα καθώς τόσα χρόνια διατηρεί κοσμηματοπωλείο στο κέντρο της πόλης. Ως ανήσυχο πνεύμα, αποφάσισε να ασχοληθεί με ένα ιδιαίτερο και πρωτότυπο στοιχείο όχι μόνο για τη Λάρισα, αλλά για ολόκληρη την Ελλάδα. Η Νάνσυ Γιαννούλη, μας ανοίγει τις πόρτες της καινούριας της επιχείρησης, με όνομα The Hempians, αποκαλύπτοντάς μας όλα τα μυστικά της φαρμακευτικής κάνναβης. 

Η συζήτησή μας ενδιαφέρουσα και περιεκτική… Αναλύσαμε τον ρόλο του κοινωνικού λειτουργού και διεισδύσαμε στα προβλήματα που αντιμετωπίζει η σημερινή ελληνική οικογένεια…

Την ώρα που εσείς διαβάζετε αυτή τη συνέντευξη, εκείνος ταξιδεύει για να κατακτήσει ακόμη μια φορά στόχους και όνειρα. Η επιβλητική του παρουσία και η εμπειρία 30 χρόνων στον υδάτινο κόσμο, ήταν αρκετή ώστε οι προτάσεις να διαδέχονται η μια την άλλη από ομάδες του εξωτερικού. Υπέκυψε στις προτάσεις του Ισραήλ και για 2 χρόνια θα ηγείται τις Χάποελ Πετάχ Τίκβα… 

Πληθωρικός στο λόγο του όσο και στην πορεία της ζωής του. Ο Γιώργος Γουμενόπουλος για πρώτη φορά μας ανοίγει την καρδιά του και μας μιλάει για όλα όσα έζησε στο χώρο του αθλητισμού, άλλοτε με γλυκές γεύσεις και άλλοτε με πικρία… 

Ξεχωρίζει για τον αυθορμητισμό του, το ήθος, το πηγαίο χιούμορ του, τη συνέπεια και τον προγραμματισμό που διδάχτηκε τόσα χρόνια στον αθλητισμό… Ένας Λαρισαίος γίγαντας, αυθεντικός σε ό,τι πει που ο λόγος του μετράει… Στον καφέ μας διαπίστωσα επίσης, πως οι ανησυχίες του είναι πηγή ζωής όπως και η πρόσφατη ενασχόλησή του που είναι τόσο ξεχωριστή και πρωτοπόρα στην πόλη της Λάρισας… Βέβαια αναφέρομαι στο Iceroll, που τόσο πολύ ο κόσμος αγαπά και στηρίζει… 

Θα τη βρεις να συχνάζει στην Ερμούπολη της Σύρου και στον Φοίνικα. Μια γυναίκα δυναμική, μορφωμένη, έξυπνη, μια μάνα, που η Σύρος αποτέλεσε γι’ αυτήν πηγή έμπνευσης στο χώρο της τέχνης. Η Δέσποινα Χερουβείμ, μια αφανής καλλιτέχνης στην πρωτεύουσα των Κυκλάδων, μας μιλάει για τις τέχνες που της έχουν κλέψει την καρδιά… Ας γνωρίσουμε τι θα πει ζωγραφική, ξυλογλυπτική, θέατρο και ποίηση, μέσα από τα δικά της μάτια…

Και κάπου εκεί στην Άνω Σύρο ανάμεσα στις μουσικές του Βαμβακάρη, στις μυρωδιές των λουλουδιών και τον γεύσεων της φραγκοσυριανής είχα την χαρά να γνωρίσω έναν επαγγελματία Σεφ. Το μόνο του μέλημα είναι να εξερευνεί και να παντρεύει γεύσεις. Ξεκινά απο την λεβεντομάνα Κρήτη όπου και η καταγωγή του. Ενδιάμεσος σταθμός οι Κυκλάδες που υπεραγαπά. Τελικός προορισμός το όμορφο Λονδίνο. Έχει καταφέρει με το πάθος και την αγάπη για την μαγειρική να γοητεύσει πολιτισμούς και πολιτισμούς. Εμείς έχουμε τη χαρά να τον φιλοξενούμε στο περιοδικό μας ώστε να μάθουμε τα μελλοντικά του σχέδια και πως είναι η ζωή μακριά από την όμορφη Ελλάδα.

Ποίηση, διήγημα, μυθιστόρημα, θεατρικό έργο, δοκίμιο, παραμύθι, νουβέλα…. Κυρίες και κύριοι ο κ. Βαγγέλης Ντελής. Το ραντεβού μας κλείστηκε απόγευμα σ’ ένα κεντρικό καφέ της πόλης μου… Από την πρώτη στιγμή κατάλαβα πως έχω να αντιμετωπίσω έναν άντρα χειραφετημένο, μια προσωπικότητα ξεχωριστή με μια ευγένεια που δύσκολα συναντάς στις μέρες μας…. Η κουβέντα μας είχε πάθος, ένταση και, κάθε φορά που αναφερότανε σ ‘ ένα από τα παιδιά του (τα βιβλία του) γαλήνευε, χαμογελούσε, πλάθοντας και έναν από τους ήρωές του… Η συνέχεια δική σας…