Η διροφιλαρίαση είναι παρασιτικό νόσημα του σκύλου μεγάλης υγειονομικής σημασίας για ζώα και ανθρώπους. Εφόσον γίνει η οριστική διάγνωση της νόσου στο κτηνιατρείο μπορεί να αρχίσει η θεραπεία, η οποία είναι επιτυχημένη σε ποσοστό έως και 100%. Το ποσοστό της επιτυχίας εξαρτάται από το πόσο έγκαιρα έχει διαγνωστεί το πρόβλημα (1ο , 2ο , 3ο στάδιο) και τι αλλοιώσεις έχουν προκληθεί σε ζωτικά όργανα (νεφρά, καρδιά, πνεύμονες, ήπαρ). Όπως είναι φυσικό η σημασία της πρόληψης παίζει θεμελιώδη ρόλο στην αποφυγή της νόσου. Η διαδικασία είναι απλή και βασίζεται στη χορήγηση ειδικών αντιπαρασιτικών φαρμάκων που ανήκουν στην κατηγορία των αβερμεκτίνων (μοξιδεκτίνη, ιβερμεκτίνη, μιλμπεμυκίνη) και χορηγούνται είτε με την μορφή χαπιού μία φορά τον μήνα την ίδια πάντα ημέρα, είτε με την μορφή ενέσιμου φαρμάκου με παρατεταμένη απορρόφηση διάρκειας 6 μηνών.
Σε όλα τα ζώα θα πρέπει η προληπτική αγωγή να ξεκινά ταυτόχρονα με την έναρξη του εμβολιακού προγράμματος, δηλαδή από ηλικία 2 μηνών και να εφαρμόζεται για 12 μήνες το χρόνο. Σε περίπτωση όπου το ζώο έχει το παράσιτο στο αίμα (μικροφιλάριες), με τη χορήγηση του φαρμάκου το παράσιτο θα εξαφανιστεί εντός 6 μηνών και πλέον δε θα υπάρχει πιθανότητα μόλυνσης άλλων σκύλων.
Συνηθέστερα ερωτήματα και «θολά» σημεία σχετικά με τη νόσο:
1.Σε περίπτωση που δε χορηγηθεί κανένα φάρμακο για την πρόληψη της νόσου, τι πιθανότητες υπάρχουν να αρρωστήσει ένας σκύλος;
Από μελέτες στις ΗΠΑ έχει διαπιστωθεί ότι η πιθανότητα μόλυνσης είναι περίπου 45 %.
2.Η νόσος εμφανίζεται πιο συχνά σε αρσενικά ή θηλυκά ζώα;
Εμφανίζεται σε τετραπλάσια συχνότητα σε αρσενικά .
3.Όλα τα σκυλιά μολύνονται το ίδιο εύκολα;
Οι σκύλοι που ζουν σε εξωτερικούς χώρους μολύνονται έως και πέντε φορές πιο συχνά από αυτά που ζουν μέσα σε σπίτια. Η συχνότητα μόλυνσης είναι αυξημένη στα μεγαλόσωμα σε σχέση με τα μικρόσωμα σκυλιά. Το μακρύ τρίχωμα δεν προστατεύει τον σκύλο από το τσίμπημα. Οι συχνότερα προσβαλλόμενες ράτσες είναι τα Γερμανικά λυκόσκυλα, τα Εγγλέζικα Πόϊντερ, τα Setter και τα Retriever.
4.Σε ποια ηλικία συνήθως διαγιγνώσκετε το νόσημα;
Μεταξύ 3 και 8 ετών.
5.Σε περίπτωση που δε χορηγηθεί κάποιο φάρμακο στο σωστό χρόνο ή και καθόλου μέσα στο μήνα τι πρέπει να γίνει;
Η αγωγή θα πρέπει να συνεχιστεί κανονικά και, έπειτα από 7 μήνες να γίνει το τεστ της διροφιλαρίασης σε κτηνίατρο.
6.Το φάρμακο για την πρόληψη της νόσου έχει παρενέργειες;
Έχουν παρατηρηθεί σπάνια κάποιες παρενέργειες σε ζώα με μικροφιλαριαιμία.
7.Το νόσημα μεταδίδεται κατά την εγκυμοσύνη από τη μάνα στα έμβρυα;
Όχι, αλλά μπορεί να μεταδοθεί με θηλυκά κουνούπια αμέσως μετά τον τοκετό.
8.Η προληπτική αγωγή επηρεάζει την απόδοση των σκύλων;
Όχι
9.Η Dirofilaria immitis μεταδίδεται στον άνθρωπο;
Στις Η.Π.Α. έχουν αναφερθεί κρούσματα μετάδοσης της νόσου.
Τσελεπίδης Σταύρος,
κτηνίατρος DVM, PhD. Καρδίτσης 49, Λάρισα
Για διευκρινίσεις και απορίες: Τηλ. : 6972557239, e-mail: stselepidis@hotmail.com
Fb: Βιοζωικη – Κτηνιατρική Διάγνωση
