Α ρε χρόνε αλήτη!

Μία από τις καθημερινές μας ανησυχίες είναι αν θα προλάβουμε να κάνουμε εκείνο, να μην καθυστερήσουμε στο άλλο, να μην ακυρώσουμε το επόμενο. Μία από τις καθημερινές μας ανησυχίες, είναι να βρούμε τον τρόπο να τα πηγαίνουμε θαυμάσια με το χρόνο, προκειμένου να τον ξεγελάσουμε λιγάκι, κάνοντάς μας τη χάρη να φανεί περισσότερος από το καθιερωμένο.

Ο χρόνος. Αυτός που κυλά γρήγορα, ακατάπαυστα χωρίς κανένα έλεος και άμα σε βρει στο δρόμο του, εμπόδιό του, δε σε υπολογίζει , σε παίρνει μαζί του μετατρέποντάς σε από εφήμερο σε αιώνιο. Αυτός ο ξελογιάστρης που μας έχει κάνει να πιστεύουμε πως όλα τα γιατρεύει, πως περνάει, πως με την πάροδό του όλα κατευνάζουν και εκείνος ακριβώς ο οποίος έχει τη μαγική ικανότητα να παίζει με το μυαλό μας κάνοντας τις ευτυχισμένες στιγμές να φεύγουν αστραπιαία γρήγορα και τις δυσάρεστες να μένουν εκεί, στο προσκεφάλι σου επίμονα.

Μία μόνιμη σύγκρουση με το παρελθόν, μία μόνιμη ταραχή για το μέλλον, θύμισες, ρολόγια, δείκτες, λεπτά, δευτερόλεπτα που το καθένα ξεχωριστά κάτι σου δίνει, κάτι σου παίρνει, για κάτι σε προειδοποιεί. Ένα αχαλίνωτο κυνηγητό, μια πάλη με κάτι το ανίκητο που σε έχει κάνει να πιστέψεις πως το καθορίζεις, το προγραμματίζεις. Ένα μόνιμο αξεσουάρ κολλημένο στο χέρι κάθε ατόμου για να δείξει πότε πρέπει να αποχωρίσεις, να πεις αντίο, πότε πρέπει να ξεκινήσεις κάτι καινούριο, να ολοκληρώσεις κάτι που άφησες στη μέση.

Ο χρόνος είναι μπροστά σου σαν αγιάτρευτη πληγή για να σου θυμίσει στιγμές που θέλεις να ξεχάσεις, για να σε πιλατεύσει, να σου δείξει ποιο είναι το μπροστά, ποιο το πίσω, ποιο είναι το τώρα. Είναι αυτός που αποκαλύπτει τα πάντα και τα φέρνει στο φως!

Ο χρόνος είναι χρήμα.. Γι΄ αυτό μην τον σπαταλάς σε ανούσιες καταστάσεις και μην τον κυνηγάς, γιατί αυτός πάντα θα σου ξεφεύγει!

~Εβελίνα Πρεβέντη 

 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ